Eg for ut i strid
DĂĄ dei framande kom
Eg sloss for min heim og min buskap
Eg kjempa dei ned
Med mitt spjut og min boge
SĂĄ dei heime kunne eta og sova
Eg drakk og eg skrĂĄla
Eg lo og eg skrøyt
Av mine sigrar, mitt mot og min styrke
Eg fortalde om gullet eg fann
HjĂĄ dei eg slakta ned for fote
Eg vakna brĂĄtt
Ein kald og mørk morgon
Med buskapen daud og trellane rømde
All mjøden var drukken og venene reist
DĂĄ la eg i veg til lovande land
For atter ĂĄ vende heim med aere
Alle som sto i vegen for meg
Skulle kjenne min styrke og vreide
Ved ein flod sto ein gammal og støl mann
Han vokta ein bĂĄt som eg trong
Eg skulle hogge han ned
Men sverdet brast og
Den gamle sto der og flirte
“Fattige tåpe, som aldri har skjøna
At ein krigar skal kjempe mot krigar
Aldri du vinn visst du berre ser fram
Og ikkje inn”
Med eit var den gamle vekk
Og vinden tok med seg bĂĄten
Ved bredda sto eg og skua
Men nĂĄdde ikkje den andre sida
DĂĄ starta kampen mot krigaren
Eg alltid trudde eg kjente
